Mijn naam is Paloma .

Sinds mijn kindertijd voel ik energieën en zie ik beelden die anderen niet waarnemen. Dat maakte al snel duidelijk dat ik anders was – niet beter, niet slechter, maar gewoon... anders.

Mijn blik op de wereld was vaak zachter, dieper, maar daardoor ook verwarrend. Mijn pad leek langer dan dat van anderen. Als kind begreep ik het niet. Ik voelde me vaak onbegrepen, alsof ik in een andere taal leefde dan de wereld om me heen.

Toch ben ik doorgegaan en uiteindelijk nam  ik de ruimte om te ontdekken, te voelen, te zoeken. Dat ging niet vanzelf – en nee, het was zeker niet makkelijk. Maar ik ben een doener, een voeler. Ik wil dingen zélf ervaren. En ja... dat betekent ook dat ik een paar keer goed ben gevallen.

Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik op mezelf leerde vertrouwen. Juist omdat ik anders was, moest ik steeds opnieuw opstaan. En elke keer dat ik dat deed, werd mijn pad helderder.

Wat mij gered heeft? Niet opgeven. Mijn gevoel blijven volgen. Mijn eigen pad bewandelen – hoe vreemd of eenzaam het soms ook was.

En dat is precies wat ik nu doe.
Ik bewandel mijn pad, samen met jou.
Zodat jij kunt voelen dat je niet alleen bent. Dat er ruimte is voor wie jij werkelijk bent. En dat jouw gevoel ertoe doet.